در رثای سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی

سردار سلیمانی علیرغم اعتقاد و باور خود به مکتب اسلام و اینکه سعی می کرد که هویت خود را از اسلامیت بگیرد، ولی در نهایت ایرانی وار زیست و برای ایران جنگید. وی در جهان اسلام بعنوان یک شخصیتی انترناسیونالیست شناخته می شد که تمام هم و غم وی در قالب ت هایی  بود که بر پایه منافع مشترک اقوام و ملت های متضرر از تروریسم می چرخید. سردار سلیمانی از یکسو با تکیه بر آموزه های پراگماتیستی و از سوی دیگر اسلامی، سعی در رفع و دفع خطرهایی بود که منطقه بحران زده ی خاورمیانه را تحت الشعاع قرار داده بود. ریشه کن کردن تروریسم، ایجاد صلح و امنیت پایدار، اتحاد بین شیعه و سنی و از همه مهمتر دفاع از تمامیت ارضی و مرزی ایران و .، همگی از آرمان های وی و مسئولیت هایش نشات می گرفت. جایگاه و نقش او در ایجاد صلح و ثبات در منطقه به گونه ای بود که رومه ی آمریکایی " مک کلثی" در سال 2008 گزارش داده بود:" سلیمانی برای توقف درگیری ها میان نیروهای امنیتی عراق . پا درمیانی کرده است؛ یکی از نخستین و مهمترین پیروزی های سلیمانی بر آمریکا در عراق، ایجاد برتری ی بود، نه نظامی."

سردار خوش آوازه ی اسلام و ایران بدوا فنون نظامی را آموخت و متعاقبا در محیط های مختلف قرار گرفت و در نهایت به عمل پرداخته است. این تسلسل منطقی، انسجام و غنای فکری و شخصیتی مناسب در حوزه عمل به ارمغان آورد. او وظایف خود را انجام داده و هیچ گاه نگران خطرها و بدگوئی ها نبوده است و این با فرآیندی که ابتدا عمل و بعد سعی و خطاهای متعدد باشد، تفاوتی نظرگیر دارد. او ضمن اشراف به مسایل روز ی از بازی های ی خود را در حذر داشت. شم ی داشت ولی در چارچوب این حزب و آن حزب قرار نگرفت. در مسائل غیر تخصصی اظهار نظر نکرد. فراتر از ت داخلی قرار گرفت و به همین خاطر مورد حمایت اکثر قشرها قرار گرفت.

سردار سلیمانی پراگماتیستی بود مصلح که در قالب شعارهای رادیکالیستی نمی گنجید. شکیبا بود و خویشتن دار. قدرت را توام با اقتدار داشت ولی با زبان منطق مخاطب را اقناع می کرد. جزء مسئولین رده بالای نظامی بود ولی هیچ گاه اسیر پروپاگاندای رسانه ای قرار نگرفت. او فقط نظامی گری کرد و به به هیچ چیز غیر از وظایف محوله که در حیطه تخصص اش بود، اظهار نظری نکرد. نظامی ای بود که برای صلح، آرامش و ثبات جنگید. او برای انسانیت جنگید و شهید شد. هیچ گاه اسیر افراطی گری ها نشد و مسیر اعتدال و میانه روی را پیشه خود کرد. بر خلاف برخی از هم مسلکان اش، دچار آفت ت زدگی نگردید. اقتدار و عزت خود را از مردم گرفت نه از انتصابات!!!

راز ماندگاری و جاودانگی این سردار سرافراز نیز به همین دلیل می باشد. در پایان این دل نوشته را مزین به جمله معروف دکتر علی شریعتی می کنیم که فرمود:" اگر در صحنه نیستی، هر کجا که میخواهی باش، چه به شراب نشسته باشی و چه به نماز ایستاده باشی، هر دو یکی است."