بامداد صبح پنج‌شنبه مورخ 7/1/94 حملاتی به سردستگی عربستان
سعودی بر علیه کشور یمن صورت گرفت.در این حمله کشورهای مختلفی مانند برخی از اعضای
شورای همکاری خلیج فارس، مصر، ترکیه، کویت و . شرکت داشتند. این حملات فارغ از
انگیزه‌های آن تهدیدی علیه صلح و بشریت بشمار می‌آید؛ چرا که طبق آخرین آمارها
تعداد بیش از 42 نفر غیر نظامی در این حملات کشته شدند.
سازمان بین المللی متولی جلوگیری از تهدید علیه صلح و
بشریت، سازمان ملل و بطور خاص شورای امنیت سازمان ملل میباشد که برای ممانعت از
این اقدامات ساز و کارهایی ترسیم کرده است. بطوریکه در اینباره شورای امنیت را
مسئول پیشگیری و رفع تهدیدها کرده است. مواد 24 تا 26 منشور وظایف شورای امنیت را
بیان کرده است و در آن آمده است که وظیفه‌ی اصلی حفظ صلح و امنیت بین المللی به
عهده‌ی شورای امنیت میباشد.
شورای امنیت در صورت احتمال بروز "تهدید علیه
صلح" ، "نقض صلح" یا "اقدام کارانه" روش‌های مسالمت
آمیز حل اختلافات را به طرفین دعوی توصیه می‌کند و برای این منظور مقررات فصل ششم
(مداخله مسالمت آمیز) را به اجرا میگذارد. اما در اینجا، بحث بر سر احتمال نیست
بلکه تهدید علیه صلح به قطعیت و واقعیت رسیده است. در این مواقع شورای امنیت می‌بایستی
پس از احراز عمل کارانه به استفاده از روش‌های تنبیهی و یا قهری دست بزند و
برای این منظور مقررات فصل هفتم منشور( مداخله قهرآمیز و یا اتخاذ روش‌های
اجبارکننده) را به اجرا بگذارد.
اما در ماجرای حمله عربستان به یمن، ما شاهدیم که آمریکا ـ
یکی از اعضای دایم شورای امنیت ـ نه تنها مانع از این اقدام جنایتکارانه نشد بلکه
از این اقدام حمایت و پشتیبانی بعمل آورد و این اقدام سوظن را در افکار عمومی جهان
بوجود خواهد آورد که چرا به جای پیشگیری از وقوع جنگ، به یکی از حامیان آن تبدیل
گردیده است؟
متاسفانه اقدامات شورای امنیت سازمان ملل بیشتر از آنکه
تابع وظایف و مسئولیت آن‌ها باشد، حول محور منافع چند قدرت برتر می‌چرخد.
امیدواریم شورای امنیت از لاک محافظه کاری بیرون آید و روش‌ها
و ت‌های مناسب را اتخاذ نماید.
درباره این سایت